Σπερματέγχυση

Διαδικασία Σπερματέγχυσης (IUI): Πώς Πραγματοποιείται

Η διαδικασία της σπερματέγχυσης είναι σχετικά απλή και εστιάζει στη βελτιστοποίηση του σπέρματος και την έγχυσή του πλησίον του ωαρίου, την κατάλληλη στιγμή.

Αρχικά λαμβάνεται σπέρμα από τον σύζυγο ή από δότη. Το σπέρμα υφίσταται ειδική «ενισχυτική» επεξεργασία ώστε να βελτιωθεί η γονιμοποιητική του ικανότητα και να συμπυκνωθούν τα σπερματοζωάρια.

Ειδική Επεξεργασία Σπέρματος για Σπερματέγχυση

Η επεξεργασία του σπέρματος περιλαμβάνει:

>  Λήψη των κινούμενων μόνο σπερματοζωαρίων.

>  Αφαίρεση των φλεγμονοδών παραγόντων, των προσταγλανδινών και των αντιγονικών πρωτεϊνών.

>  Απομάκρυνση ακίνητων, ανώριμων σπερματοζωαρίων και λευκοκυττάρων.

>  Συμπύκνωση του σπέρματος.

Στη συνέχεια, το ειδικά τροποποιημένο σπέρμα εγχέεται (τοποθετείται) δια του τραχήλου εντός της κοιλότητας της μήτρας, με τη βοήθεια λεπτού ευλύγιστου καθετήρα. Η έγχυση πραγματοποιείται σε προκαθορισμένο χρόνο, πλησίον της ωορρηξίας (φυσικής ή από διέγερση των ωοθηκών). Με την μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται 10 έως 100 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων στις σάλπιγγες σε σχέση με την συνουσία αυξάνοντας τις πιθανότητες γονιμοποίησης.

Πέραν του σημείου αυτού παύει η έξωθεν παρέμβαση. Εφόσον τα ¨ενισχυμένα¨ σπερματοζωάρια κατορθώσουν να γονιμοποιήσουν το ωάριο επακολουθεί η φυσική διαδικασία και εξελίσσεται η εγκυμοσύνη.

Ενδείξεις Σπερματέγχυσης (IUI): Πότε Χρησιμοποιείται

Πριν την απόπειρα για σπερματέγχυση είναι απαραίτητο να προηγείται έλεγχος των σαλπίγγων (υστεροσαλπιγγογραφία) ώστε να επιβεβαιωθεί η διαβατότητά τους. Επίσης, ιδανικά, θα πρέπει η γυναίκα να είναι σχετικά νεαρής ηλικίας.

Οι συνηθέστερες ενδείξεις για σπερματέγχυση είναι:

>  Ανεξήγητη υπογονιμότητα: όταν δεν εντοπίζεται κανένας παράγοντας στον οποίο να αποδίδεται η αδυναμία σύλληψης.

>  Ήπιες έως μέτριας βαρύτητας διαταραχές του σπέρματος του σεξουαλικού συντρόφου.

>  Ήπιας μορφής ενδομητρίωση της γυναίκας.

>  Συνδρόμο Πολυκυστικών Ωοθηκών της γυναίκας (σε συνδυασμό με διέγερση).

>  Τραχηλικοί παράγωγες που εμποδίζουν την είσοδο των σπερματοζωαρίων στη μήτρα (π.χ. εχθρική προς το σπέρμα τραχηλική βλέννη κ.α.).

>  Ανάγκη για χρήση σπέρματος δότη, σε ζευγάρια που ο σύζυγος δεν παράγει σπερματοζωάρια ή σε γυναίκες χωρίς σύντροφο.

Ποσοστά Επιτυχίας Σπερματέγχυσης (IUI)

Όπως και οι πιθανότητες φυσικής σύλληψης είναι περιορισμένες, έτσι η σπερματέγχυση δεν επιτυγχάνει σε όλες τις προσπάθειες.

Ποσοστά Επιτυχίας: Καλύτερα ποσοστά επιτυχίας, της τάξεως του 15% – 18% ανά προσπάθεια, παρουσιάζουν γυναίκες ηλικίας έως 37 ετών, ιδιαίτερα όταν η IUI συνδυάζεται με διέγερση των ωοθηκών.

Σύγκριση: Οι πιθανότητες εγκυμοσύνης με σπερματέγχυση είναι σαφώς καλύτερες από αυτές της φυσικής σύλληψης (περίπου 6% ανά κύκλο), αλλά σημαντικά μικρότερες σε σχέση με την εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), περίπου 62% ανά προσπάθεια για αντίστοιχη ηλικία).

Λόγω του χαμηλού κόστους, της απλότητας και της ικανοποιητικής αποδοτικότητάς της, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (W.H.O.) συστήνει να προηγηθούν 4 έως 6 κύκλοι σπερματέγχυσης πριν αποφασιστεί η μετάβαση στην εξωσωματική γονιμοποίηση.