ακράτεια ούρων

 

Η δυνατότητα ελέγχου της ουροδόχου κύστης υποδηλώνει ότι το άτομο εκούσια αποφασίζει πότε πρέπει να αδειάσει την κύστη του.

Η παθολογική εκείνη κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται ακουσία κένωση της ουροδόχου κύστης με συνέπεια τη διαρροή ούρων χαρακτηρίζεται ως ακράτεια των ούρων και εμφανίζεται σε ένα ποσοστό έως 15% των γυναικών.

 

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΥΡΗΣΗΣ

Η ουροδόχος κύστη συλλέγει τα ούρα που παράγονται από τους νεφρούς. Όταν η κύστη αρχίζει να γεμίζει, νευρικές ίνες από το τοίχωμα αυτής στέλνουν μήνυμα στον εγκέφαλο το οποίο προκαλεί στο άτομο την ανάγκη να πάει στην τουαλέτα.

Κατά την ούρηση, ο εγκέφαλος στέλνει μήνυμα στο τοίχωμα της κύστης να συσταλεί για να αδειάσει, ενώ ταυτόχρονα μήνυμα καταφθάνει και στον σφιγκτήρα μυ που περιβάλλει την ουρήθρα (ο οποίος τη διατηρεί κλειστή) ώστε να χαλαρώσει προκειμένου να επιτραπεί η έξοδος των ούρων. Αφού κενωθεί η ουροδόχος κύστη ο μυς της κύστης χαλαρώνει ενώ ο σφιγκτήρας γύρω από την ουρήθρα συστέλλεται κλείνοντάς τη ώστε να μην υπάρχει διαρροή ούρων μέχρι την επομένη εκούσια κένωσή της (ούρηση).

Αίτια της ακράτειας των ούρων

Διαρροή ούρων προκύπτει όταν ο σφιγκτήρας της ουρήθρας δεν κλείνει σωστά. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι βλάβη στους μύες και τα νεύρα του περινέου, ιδίως μετά ένα εργώδη κολπικό τοκετό. Η κατάσταση επιδεινώνεται:

>  με την πρόοδο της ηλικίας

>  από παθήσεις που προκαλούν χρόνιο βήχα,

>  με την έντονη σωματική δραστηριότητα,

>  από την παχυσαρκία και

>  κατά την εμμηνόπαυση.

Η γυναίκα παραπονείται για ακράτεια ούρων όταν βήχει, φτερνίζεται, γελά έντονα, σηκώνει βαριά αντικείμενα κ.α. Αυτός ο τύπος ακράτειας ονομάζεται ακράτεια από ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Αντιμετώπιση της ακράτειας από προσπάθεια

Αν και η ακράτεια δεν είναι επικίνδυνη ως πάθηση, ωστόσο υποβαθμίζει, για προφανείς λόγους, την ποιότητα ζωής της σύγχρονης γυναίκας επηρεάζοντας την επαγγελματική επιτυχία, την κοινωνική της δραστηριότητα και την ιδιωτική της ζωή εν γένει, συνεπώς είναι επιβεβλημένο να αντιμετωπίζεται.

Υπάρχουν διάφορες δυνατότητες αντιμετώπισης όπως:

>  Οι ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους (Kegels) μπορούν σε κάποιο βαθμό να βοηθήσουν. Αυτό επιτελείται καλύτερα με τη βοήθεια ενός ειδικά εκπαιδευμένου φυσιοθεραπευτή.

>  Η ένεση ουσιών (κολλαγόνο κ.α.) γύρω απ΄ τον αυχένα (στην αρχή της ουρήθρας) της ουροδόχου κύστης με σκοπό την διατήρηση κλειστού του αυλού της ουρήθρας. Το ποσοστό επιτυχίας αυτής της μεθόδου δεν ξεπέρνα το 65% των περιστατικών και συχνά απαιτούνται επαναλήψεις των ενέσεων.

>  Η χειρουργική αποκατάσταση:

α)   Οι παλαιότερες, κλασικές, χειρουργικές μέθοδοι επετύγχαναν να διορθώσουν το πρόβλημα στο 80-85% των πασχόντων. Η ασθενής έπρεπε να παραμείνει στο νοσοκομείο για 3-4 ημέρες και ήταν σε θέση να ανακτήσει πλήρη δραστηριότητα μετά από 5-7 εβδομάδες. Αυτές εκτελούνται σπανιότατα στις μέρες μας λόγω της πιο σύγχρονης και πιο επιτυχούς χειρουργικής αποκατάστασης της ακράτειας από προσπάθεια, με την κολπική ταινία ακράτειας (TVT).

β)   (TVT)  Η νέα αυτή χειρουργική τεχνική δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα με ποσοστά επιτυχίας που ανέρχονται σε έως 95% των περιπτώσεων. Επειδή η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί και με τοπική αναισθησία, η δε διάρκειά της δεν υπερβαίνει τα 30 λεπτά επιτρέπει στην ασθενή να βγει από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα. Τόσο ο ελάχιστος χειρουργικός χρόνος όσο και η μικρή χειρουργική τομή, καθώς και οι σπάνιες και ήπιες πιθανές επιπλοκές της, δίνουν τη δυνατότητα στη γυναίκα να ανακτήσει πλήρη δραστηριότητα σε διάστημα 3 εβδομάδων.

ΑΛΛΟΙ ΤΥΠΟΙ ΑΚΡΑΤΕΙΑΣ ΟΥΡΩΝ

Διαρροή  ούρων συμβαίνει επίσης σε περιπτώσεις που ο μυς της ουροδόχου κύστης συστέλλεται όταν πρέπει να παραμένει χαλαρός ώστε να συγκρατούνται τα ούρα (ακράτεια από ΥΠΕΡΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΟΥΡΟΔΟΧΟ ΚΥΣΤΗ). Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε συχνοουρία, έπειξη (επείγουσα επιθυμία) προς ούρηση και ενδεχόμενα σε ακράτεια ούρων, αφού το άτομο συχνά δεν προλαβαίνει να φτάσει στην τουαλέτα. Ακράτεια από υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη παρουσιάζεται :

>  λόγω υπερευαισθησίας των μυών της κύστης,

>  σε βλάβη των νεύρων αυτής,

>  από χρήση ορισμένων φαρμάκων και

>  από ψυχοσωματικές καταστάσεις που σχετίζονται με το άγχος.

Η θεραπεία αυτού του τύπου ακράτειας είναι είτε αιτιολογική (αντιμετώπιση του αιτίου που την προκαλεί) ή φαρμακευτική. Η χειρουργική επέμβαση έχει θέση στις σπάνιες περιπτώσεις που υπάρχει ΜΕΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ακράτεια ώστε να διορθώσει το κλάσμα της ακράτειας από προσπάθεια.